Doorgaan naar hoofdcontent

Reageren.

Na het lezen van een nieuwsbericht op nu.nl lees ik vaak de reacties bij het artikel. Reacties van andere lezers. Mensen die denken dat hun mening er iets toe doet. Anonieme figuren vaak, die schrijven onder pseudoniemen als Zus18 of Kzegmaarwat, die graag een bericht achterlaten omdat zij denken dat anderen daarmee beter af zijn.
Nou, na het lezen van dit soort onzin ben je nooit beter af. De éne reactie na de andere is kwatsch. Onzin. Neem de reacties vandaag bij het bericht dat er brand is geweest in een bejaardenhuis. Negen reacties waren in de trant van 'ach en die oude mensen hebben het al zo warm met dit weer', 'verschrikkelijk, dit wens je niemand op zo'n leeftijd' en 'ik wens ze allen sterkte toe bij het herstel'. Prima dat je dit soort opmerkingen maakt in familiaire kring als je oudtante bij de ramp is betrokken, maar om nou de landelijke pers hier mee te vervuilen? Dat je de moeite neemt om dit soort non-communicatie de ether in te sturen! Waarom kunnen zoveel mensen zoveel stompzinnige opmerkingen niet gewoon voor zich houden, vraag ik mij af? Hebben ze thuis niets te vertellen? Wordt ze op hun werk nooit om hun mening gevraagd? Hadden ze graag in de journalistiek furore gemaakt? Hebben ze niets in de melk te brokkelen, nooit en nergens niet?
En dan geef ik mijzelf ook het antwoord op mijn vragen: 'nee, mensen laten hun mening weten omdat ze denken dat hun mening interessant is voor anderen'. En dat zijn meningen op dit niveau allerminst. Maar dat is mijn mening.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een hapje en een drankje...

Het is een heerlijke zin: wij nodigen u graag uit voor een hapje en een drankje. Hoe dikwijls heb ik die zin gelezen in uitnodigingen van zakelijke relaties? Hoe vaak schreven vrienden hem met zwierig handschrift in hun uitnodiging als er weer iets te vieren viel? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd. Kan het Hollandser? Kan het afgepaster? Uitgekleder? Minimaler? Een feestje, een receptie, een bijeenkomst met altijd weer dat hapje en dat drankje. Zo netjes. Zo keurig. Zo benepen. Je ziet jezelf al bij binnenkomst twee bonnetjes in de hand gedrukt krijgen. Eén voor een hapje. Eén voor een drankje. Maak er een dolle boel van! Als ik de zin nu weer zo lees in een uitnodiging van een chique automerk, houden mijn ogen even halt en mijmer ik. Zouden de Grieken, die het, laten we eerlijk zijn, momenteel niet makkelijk hebben, dat ook schrijven in hun uitnodigingen naar elkaar. "Kom je naar mijn Souvlaki-Party? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd." Ik denk het ni...

Veranderbang.

Hun aantal groeit excessief. Veranderbange consumenten. Mensen die liever niets doen dan dat ze veranderen. Veranderen van provider bijvoorbeeld. Van telecomaanbieder. Van abonnementstype. Van energieleverancier. Want voordat je het weet, heb je gedonder. Sterker: altijd heb je gedonder als je dit soort zaken verandert. Dat is de wet van Murphy. If there's any way they can do it wrong, they will. Een voorbeeld. Je gaat verhuizen en brengt UPC (of welke andere club dan ook) hiervan op tijd op de hoogte. Op de dag van je verhuizing zet je op je nieuwe adres je TV aan en ziet niks anders dan sneeuw. Na een telefoontje van ongeveer 28 minuten (dat je met je mobiel doet omdat je vaste lijn ook nog niet werkt) weet je meer: bij de provider is iets niet goed gegaan. Dat wist je overigens al voordat je het telefoontje deed. UPC weet niets van je verhuizing ('weet u wel zeker dat u het heeft doorgegeven aan ons?'), maar belooft je dat alles zo spoedig mogelijk wordt opgelost. ...

Taart (deel 1: de sneue versie)

Zojuist een taart gebakken. Nou ja, een taart. Een droge cake-bodem met wat versiering erop. 8 Kaarsjes omdat 54 stuks te begrotelijk werden. In het midden mijn naam in plastic plakletters die ik volgend jaar weer kan gebruiken. Lekker makkelijk.  Als je jarig bent op 7 januari dan vier je dat niet. Uberhaupt jarig zijn vier je niet, ben ik van mening. Heb nooit begrepen waarom mensen hun jaarlijkse geestelijke en lichamelijke aftakeling zoveel luister bij zetten. 'Gefeliciteerd man, je begint al lekker kaal te worden.' Of: 'nou man, van harte, heerlijk toch om soms je eigen telefoonnummer te vergeten?' Als je, zoals ik, jarig bent één week na de jaarwisseling en twee weken na Kerst, kun je je verjaardag beter niet vieren. Vraagt men naar je cadeauwensen dan weet je, na de cadeau-lawines van Sint en Kerst, niet veel meer te bedenken dan 'zakdoeken en sokken'. Van die cadeaus voor sneue mannen die alles al hebben. En daar komt bij, de gasten die je uitnod...