Doorgaan naar hoofdcontent

Schieten in de lucht.


Dictator Kadhaffi is dood. Althans, internationale media bevestigen dat hij is opgepakt en vermoedelijk gedood. De foto op nu.nl toont een bloederige man met zichtbaar een kogelgat in zijn voorhoofd en hij lijkt verdacht veel op Kadhaffi. Dus het zal 'm wel zijn.
Op tv zie ik vervolgens veel jongemannen. Ze hebben bijna allemaal een Kalashnikov in hun hand en schieten daar achteloos mee in de lucht. Net zo gemakkelijk alsof kogels geen pijn kunnen doen en bedoeld zijn om je blijheid te tonen. Losjes met één hand, half in de lucht, half in de verte, net een beetje langs het hoofd van een andere jongeman die vrolijk meeschiet met zijn Kalashnikov.
Als ik zulke beelden zie, denk ik altijd: hoe komen die gasten aan dat geld? Die kogels zullen toch wel zeker € 1,85 per stuk kosten? In dat eventjes dat ik ze op tv zie, schieten die cowboys zeker voor een kleine 20, 30 euro de lucht in. Lijkt mij niet dat ze dat vandaag bij elkaar verdiend hebben. Zelfs niet met z'n tweetjes of met die hele stam wildemannen die er om heen staat. Met schieten in de lucht is heel moeilijk geld te verdienen. Sterker: het kost alleen maar. Conclusie: die kogels krijgen ze. Van sympathiserende regeringen. Ergo: van mijn belastingcenten. En als ze nou nog met die munitie deden waarvoor ik het beschikbaar stel, nee, de heren moeten zonodig zonder enig doel een beetje stoer in de lucht schieten. Dat ga ik vanaf nu dus helemaal anders doen. Van mij geen centje meer naar die vrolijke vrijheidstrijders die er maar een beetje op losknallen links en rechts. Ik wil gericht vuur zien. Het liefst tussen de ogen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een hapje en een drankje...

Het is een heerlijke zin: wij nodigen u graag uit voor een hapje en een drankje. Hoe dikwijls heb ik die zin gelezen in uitnodigingen van zakelijke relaties? Hoe vaak schreven vrienden hem met zwierig handschrift in hun uitnodiging als er weer iets te vieren viel? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd. Kan het Hollandser? Kan het afgepaster? Uitgekleder? Minimaler? Een feestje, een receptie, een bijeenkomst met altijd weer dat hapje en dat drankje. Zo netjes. Zo keurig. Zo benepen. Je ziet jezelf al bij binnenkomst twee bonnetjes in de hand gedrukt krijgen. Eén voor een hapje. Eén voor een drankje. Maak er een dolle boel van! Als ik de zin nu weer zo lees in een uitnodiging van een chique automerk, houden mijn ogen even halt en mijmer ik. Zouden de Grieken, die het, laten we eerlijk zijn, momenteel niet makkelijk hebben, dat ook schrijven in hun uitnodigingen naar elkaar. "Kom je naar mijn Souvlaki-Party? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd." Ik denk het ni...

Veranderbang.

Hun aantal groeit excessief. Veranderbange consumenten. Mensen die liever niets doen dan dat ze veranderen. Veranderen van provider bijvoorbeeld. Van telecomaanbieder. Van abonnementstype. Van energieleverancier. Want voordat je het weet, heb je gedonder. Sterker: altijd heb je gedonder als je dit soort zaken verandert. Dat is de wet van Murphy. If there's any way they can do it wrong, they will. Een voorbeeld. Je gaat verhuizen en brengt UPC (of welke andere club dan ook) hiervan op tijd op de hoogte. Op de dag van je verhuizing zet je op je nieuwe adres je TV aan en ziet niks anders dan sneeuw. Na een telefoontje van ongeveer 28 minuten (dat je met je mobiel doet omdat je vaste lijn ook nog niet werkt) weet je meer: bij de provider is iets niet goed gegaan. Dat wist je overigens al voordat je het telefoontje deed. UPC weet niets van je verhuizing ('weet u wel zeker dat u het heeft doorgegeven aan ons?'), maar belooft je dat alles zo spoedig mogelijk wordt opgelost. ...

Taart (deel 1: de sneue versie)

Zojuist een taart gebakken. Nou ja, een taart. Een droge cake-bodem met wat versiering erop. 8 Kaarsjes omdat 54 stuks te begrotelijk werden. In het midden mijn naam in plastic plakletters die ik volgend jaar weer kan gebruiken. Lekker makkelijk.  Als je jarig bent op 7 januari dan vier je dat niet. Uberhaupt jarig zijn vier je niet, ben ik van mening. Heb nooit begrepen waarom mensen hun jaarlijkse geestelijke en lichamelijke aftakeling zoveel luister bij zetten. 'Gefeliciteerd man, je begint al lekker kaal te worden.' Of: 'nou man, van harte, heerlijk toch om soms je eigen telefoonnummer te vergeten?' Als je, zoals ik, jarig bent één week na de jaarwisseling en twee weken na Kerst, kun je je verjaardag beter niet vieren. Vraagt men naar je cadeauwensen dan weet je, na de cadeau-lawines van Sint en Kerst, niet veel meer te bedenken dan 'zakdoeken en sokken'. Van die cadeaus voor sneue mannen die alles al hebben. En daar komt bij, de gasten die je uitnod...