Doorgaan naar hoofdcontent

We gaan het helemaal anders doen.


Best aardig hoor die Olympische Spelen. Maar ze schotelen je na 26 edities ook wel heel gemakkelijk sporten voor waar je bij sommige sporten je afvraagt wat het nut is. Ook wat betreft het kijkplezier heb ik bij bepaalde sporten zo mijn bedenkingen. Ik heb zelfs mijn bedenkingen of sommige sporten überhaupt wel sporten zijn. BMX fietsen bijvoorbeeld. Is dat niet meer iets voor mijn buurjongetjes op de vrije woensdagmiddag? Hink-Stap-Sprong? Zo weet ik er nog wel een paar. Sluip-Huppel-Val. Of Struikel-Ren-Kruip. Kan in een zandbak, maar mag van mij ook in een modderbad. Snelwandelen. Wat een vertoning. Ga lekker rennen of blijf gewoon thuis in je luie stoel zitten met een boek. Kogelstoten dan. Ook een nutteloze bezigheid, want sport zou ik het niet willen noemen; net zoals discus- en speerwerpen trouwens. Telkens een voorwerp zo ver mogelijk weggooien, terwijl er altijd wel iemand is die het weer bij je terug brengt. Energieverspilling ten top. Hoogspringen. Ook lachwekkend. Zo lang we te kampen hebben met zwaartekracht zou ik er geen trainingstijd in steken. Je kunt nog zo hoog springen, je weet altijd dat je weer net zo laag zult vallen.
Over vier jaar gaan we dat dus helemaal anders doen. Dan maken we er weer zinvolle spelen van met sporten die helemaal passen bij deze tijd. Ik noem het 500 meter Estafette-Facebooken, het Marathon-Twitteren,  het Slalom-e-mailen voor heren boven de 100 kg en het koningsnummer YouTuben op de brug met ongelijke liggers. Heb zelf nog mijn twijfels bij Lange Afstand-Skypen, al zou dat zich best eens kunnen ontwikkelen tot een heerlijke kijksport. Ik kan niet wachten.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een hapje en een drankje...

Het is een heerlijke zin: wij nodigen u graag uit voor een hapje en een drankje. Hoe dikwijls heb ik die zin gelezen in uitnodigingen van zakelijke relaties? Hoe vaak schreven vrienden hem met zwierig handschrift in hun uitnodiging als er weer iets te vieren viel? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd. Kan het Hollandser? Kan het afgepaster? Uitgekleder? Minimaler? Een feestje, een receptie, een bijeenkomst met altijd weer dat hapje en dat drankje. Zo netjes. Zo keurig. Zo benepen. Je ziet jezelf al bij binnenkomst twee bonnetjes in de hand gedrukt krijgen. Eén voor een hapje. Eén voor een drankje. Maak er een dolle boel van! Als ik de zin nu weer zo lees in een uitnodiging van een chique automerk, houden mijn ogen even halt en mijmer ik. Zouden de Grieken, die het, laten we eerlijk zijn, momenteel niet makkelijk hebben, dat ook schrijven in hun uitnodigingen naar elkaar. "Kom je naar mijn Souvlaki-Party? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd." Ik denk het ni...

Veranderbang.

Hun aantal groeit excessief. Veranderbange consumenten. Mensen die liever niets doen dan dat ze veranderen. Veranderen van provider bijvoorbeeld. Van telecomaanbieder. Van abonnementstype. Van energieleverancier. Want voordat je het weet, heb je gedonder. Sterker: altijd heb je gedonder als je dit soort zaken verandert. Dat is de wet van Murphy. If there's any way they can do it wrong, they will. Een voorbeeld. Je gaat verhuizen en brengt UPC (of welke andere club dan ook) hiervan op tijd op de hoogte. Op de dag van je verhuizing zet je op je nieuwe adres je TV aan en ziet niks anders dan sneeuw. Na een telefoontje van ongeveer 28 minuten (dat je met je mobiel doet omdat je vaste lijn ook nog niet werkt) weet je meer: bij de provider is iets niet goed gegaan. Dat wist je overigens al voordat je het telefoontje deed. UPC weet niets van je verhuizing ('weet u wel zeker dat u het heeft doorgegeven aan ons?'), maar belooft je dat alles zo spoedig mogelijk wordt opgelost. ...

Taart (deel 1: de sneue versie)

Zojuist een taart gebakken. Nou ja, een taart. Een droge cake-bodem met wat versiering erop. 8 Kaarsjes omdat 54 stuks te begrotelijk werden. In het midden mijn naam in plastic plakletters die ik volgend jaar weer kan gebruiken. Lekker makkelijk.  Als je jarig bent op 7 januari dan vier je dat niet. Uberhaupt jarig zijn vier je niet, ben ik van mening. Heb nooit begrepen waarom mensen hun jaarlijkse geestelijke en lichamelijke aftakeling zoveel luister bij zetten. 'Gefeliciteerd man, je begint al lekker kaal te worden.' Of: 'nou man, van harte, heerlijk toch om soms je eigen telefoonnummer te vergeten?' Als je, zoals ik, jarig bent één week na de jaarwisseling en twee weken na Kerst, kun je je verjaardag beter niet vieren. Vraagt men naar je cadeauwensen dan weet je, na de cadeau-lawines van Sint en Kerst, niet veel meer te bedenken dan 'zakdoeken en sokken'. Van die cadeaus voor sneue mannen die alles al hebben. En daar komt bij, de gasten die je uitnod...