Doorgaan naar hoofdcontent

Inside the box-denken!


Het vak copywriter trekt vele jongeren nog altijd aan. Ook al is de spoeling dun qua opdrachten en is het vak de laatste jaren drastisch veranderd. Waar je vroeger als copywriter schreef voor 'printed matter' en RTV (radio en televisie), is het nu vooral het internet dat de klok slaat. 
Mede daardoor zijn veel copywriters 'SEO-tekstinvullers' geworden. Contentschrijvers. Vakkenvullers.
Ze bedenken voor hun opdrachtgevers sleutelwoorden waarop de klant op het internet beter gevonden wordt. Ik verafschuw dat soort schrijverij; het heeft namelijk niets te maken met het vak copywriting. Copywriting is volgens mij schrijven in dienst van de marketing met als doel te verkopen. 

Om met je tekstwerk diensten en producten te kunnen verkopen heb je andere skills nodig. Je moet op de eerste plaats een verkoper zijn. Maar ook beetje een psycholoog. Een klein beetje leraar Nederlands en je moet beschikken over een grote dosis mensenkennis. Daarnaast moet je creatief zijn met taal. Je moet kunnen schrijven, schrappen, met woorden boetseren, beetje erbij, beetje eraf, rust, chambreren, perfectioneren. O ja... en je moet nieuwsgierig zijn en alles willen weten van het product dat of de dienst die je aanprijst.

Af en toe word ik nog wel eens gevraagd voor een 'lesje Copywriting'. 
Ik sta dan oog in oog met jonge mensen die denken dat alles valt of staat met 'out of the box'-denken. Een vreemd fenomeen van deze tijd, dat 'buiten de gebaande paden'-denken. Alles moet tegenwoordig 'out of the box' zijn. Nou, ben ik van mening dat 'out of the box'-denken geweldig goed en waardevol is, maar dat het van nét zo groot belang is dat creatieve mensen en cursisten van een concept en copy cursus weten wat de beperkingen zijn; de 'do not's' en 'die Beschränkungen'. 
Daarmee bedoel ik beperkingen in budget, formaat, kleurgebruik, materiaalgebruik, mediakeuze, executie, deadline, doelgroep. Als je iets niet mag of kan, is het veel moeilijker dan wanneer de ‘sky the limit’ is. Het 'down to earth'-denken is zo essentieel en het 'kijk mij eens creatief zijn-denken' (waar beginnende creatieven zo dol op zijn) dient absoluut op het tweede plan te staan. Ik pleit voor meer Inside the box-denken!

Een klein voorbeeld in dit licht: ik vroeg onlangs aan mijn cursisten (creatieve teams) een placemat te ontwikkelen voor een bestaand restaurant. Ik gaf ze de opdracht zoals ik die diezelfde middag van mijn klant gekregen had. Van de 6 teams waren er 4 die zich niet aan de opdracht hielden. Maar dan ook totaal niet. Ze dachten te scoren met 'out of the box'. Terwijl mijn opdracht heel duidelijk gesteld was. Toch waren ze niet in staat om een 1) een vaststaand formaat placemat met 2) een vaststaande tweekleurendruk te bedenken die aansloot bij de briefing!
Niet alleen dachten zij zó ‘out of the box’ (ik noem het eigenwijs), zij hadden ook geen alternatief achter de hand in het geval de klant 'nee' zou zeggen tegen hun idee. 

Ik durf te zeggen dat de belangrijkste eigenschap van creatieven in de reclame/communicatie ‘salesmenship’ moet zijn. En niet creativiteit en originaliteit. Nee, die twee laatstgenoemde zijn ‘de pap’; verkooptalent is het zout. En zout, u weet het, was vroeger een betaalmiddel. En daar draait het allemaal om. Juist nu!
 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een hapje en een drankje...

Het is een heerlijke zin: wij nodigen u graag uit voor een hapje en een drankje. Hoe dikwijls heb ik die zin gelezen in uitnodigingen van zakelijke relaties? Hoe vaak schreven vrienden hem met zwierig handschrift in hun uitnodiging als er weer iets te vieren viel? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd. Kan het Hollandser? Kan het afgepaster? Uitgekleder? Minimaler? Een feestje, een receptie, een bijeenkomst met altijd weer dat hapje en dat drankje. Zo netjes. Zo keurig. Zo benepen. Je ziet jezelf al bij binnenkomst twee bonnetjes in de hand gedrukt krijgen. Eén voor een hapje. Eén voor een drankje. Maak er een dolle boel van! Als ik de zin nu weer zo lees in een uitnodiging van een chique automerk, houden mijn ogen even halt en mijmer ik. Zouden de Grieken, die het, laten we eerlijk zijn, momenteel niet makkelijk hebben, dat ook schrijven in hun uitnodigingen naar elkaar. "Kom je naar mijn Souvlaki-Party? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd." Ik denk het ni...

Veranderbang.

Hun aantal groeit excessief. Veranderbange consumenten. Mensen die liever niets doen dan dat ze veranderen. Veranderen van provider bijvoorbeeld. Van telecomaanbieder. Van abonnementstype. Van energieleverancier. Want voordat je het weet, heb je gedonder. Sterker: altijd heb je gedonder als je dit soort zaken verandert. Dat is de wet van Murphy. If there's any way they can do it wrong, they will. Een voorbeeld. Je gaat verhuizen en brengt UPC (of welke andere club dan ook) hiervan op tijd op de hoogte. Op de dag van je verhuizing zet je op je nieuwe adres je TV aan en ziet niks anders dan sneeuw. Na een telefoontje van ongeveer 28 minuten (dat je met je mobiel doet omdat je vaste lijn ook nog niet werkt) weet je meer: bij de provider is iets niet goed gegaan. Dat wist je overigens al voordat je het telefoontje deed. UPC weet niets van je verhuizing ('weet u wel zeker dat u het heeft doorgegeven aan ons?'), maar belooft je dat alles zo spoedig mogelijk wordt opgelost. ...

Taart (deel 1: de sneue versie)

Zojuist een taart gebakken. Nou ja, een taart. Een droge cake-bodem met wat versiering erop. 8 Kaarsjes omdat 54 stuks te begrotelijk werden. In het midden mijn naam in plastic plakletters die ik volgend jaar weer kan gebruiken. Lekker makkelijk.  Als je jarig bent op 7 januari dan vier je dat niet. Uberhaupt jarig zijn vier je niet, ben ik van mening. Heb nooit begrepen waarom mensen hun jaarlijkse geestelijke en lichamelijke aftakeling zoveel luister bij zetten. 'Gefeliciteerd man, je begint al lekker kaal te worden.' Of: 'nou man, van harte, heerlijk toch om soms je eigen telefoonnummer te vergeten?' Als je, zoals ik, jarig bent één week na de jaarwisseling en twee weken na Kerst, kun je je verjaardag beter niet vieren. Vraagt men naar je cadeauwensen dan weet je, na de cadeau-lawines van Sint en Kerst, niet veel meer te bedenken dan 'zakdoeken en sokken'. Van die cadeaus voor sneue mannen die alles al hebben. En daar komt bij, de gasten die je uitnod...