Doorgaan naar hoofdcontent

Wat een giller!


In een advertentie van een plaatselijke vuurwerkverkoper, lees ik de volgende tekst: 'Door de nieuwe regelgeving brengen wij nu het zwaarste vuurwerk ooit op de Nederlandse markt. Was vroeger maximaal 15 gram per tube toegestaan, wij brengen nu maximaal 50 gram per tube, wat extra knallen en geweldige effecten oplevert. Wij leveren het zwaarste legale vuurwerk ooit!' 
Verderop in de paginagrootte advertentie worden 500.000(!) knallers aangeboden, supermortieren, zwaar kaliber lawinepijlen en flowerbeds met 4 kilo kruit. Zeg het met bloemen. En wij maar wijzen naar die gekke Amerikanen met hun schiettuig.
Elk jaar laait de discussie weer in alle hevigheid op. Vuurwerk of niet? En elk jaar worden er weer ongeveer 20 mannen in de leeftijdscategorie 15-24 aan één of twee ogen blind en vallen er zelfs doden. En die de gratis vuurwerkbril dan? Biedt die geen bescherming? Jawel, maar daarmee wil je als stoere gozer natuurlijk niet gezien worden. Brillen zijn voor mensen die lezen. En dat doen wij niet. Zeker niet de gebruiksaanwijzing!
Alcoholreclame is sinds 2009 verboden op televisie. Sigarettenreclame mag niet meer sinds 2003. Maar op grote schaal adverteren voor de verkoop van 4 kilo explosieven waarmee je de deur van je buurman uit zijn sponning blaast (of plastischer gezegd: een menselijk hoofd van een romp scheidt), dat vinden we wel door de beugel kunnen. Wat een giller!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een hapje en een drankje...

Het is een heerlijke zin: wij nodigen u graag uit voor een hapje en een drankje. Hoe dikwijls heb ik die zin gelezen in uitnodigingen van zakelijke relaties? Hoe vaak schreven vrienden hem met zwierig handschrift in hun uitnodiging als er weer iets te vieren viel? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd. Kan het Hollandser? Kan het afgepaster? Uitgekleder? Minimaler? Een feestje, een receptie, een bijeenkomst met altijd weer dat hapje en dat drankje. Zo netjes. Zo keurig. Zo benepen. Je ziet jezelf al bij binnenkomst twee bonnetjes in de hand gedrukt krijgen. Eén voor een hapje. Eén voor een drankje. Maak er een dolle boel van! Als ik de zin nu weer zo lees in een uitnodiging van een chique automerk, houden mijn ogen even halt en mijmer ik. Zouden de Grieken, die het, laten we eerlijk zijn, momenteel niet makkelijk hebben, dat ook schrijven in hun uitnodigingen naar elkaar. "Kom je naar mijn Souvlaki-Party? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd." Ik denk het ni...

Veranderbang.

Hun aantal groeit excessief. Veranderbange consumenten. Mensen die liever niets doen dan dat ze veranderen. Veranderen van provider bijvoorbeeld. Van telecomaanbieder. Van abonnementstype. Van energieleverancier. Want voordat je het weet, heb je gedonder. Sterker: altijd heb je gedonder als je dit soort zaken verandert. Dat is de wet van Murphy. If there's any way they can do it wrong, they will. Een voorbeeld. Je gaat verhuizen en brengt UPC (of welke andere club dan ook) hiervan op tijd op de hoogte. Op de dag van je verhuizing zet je op je nieuwe adres je TV aan en ziet niks anders dan sneeuw. Na een telefoontje van ongeveer 28 minuten (dat je met je mobiel doet omdat je vaste lijn ook nog niet werkt) weet je meer: bij de provider is iets niet goed gegaan. Dat wist je overigens al voordat je het telefoontje deed. UPC weet niets van je verhuizing ('weet u wel zeker dat u het heeft doorgegeven aan ons?'), maar belooft je dat alles zo spoedig mogelijk wordt opgelost. ...

Taart (deel 1: de sneue versie)

Zojuist een taart gebakken. Nou ja, een taart. Een droge cake-bodem met wat versiering erop. 8 Kaarsjes omdat 54 stuks te begrotelijk werden. In het midden mijn naam in plastic plakletters die ik volgend jaar weer kan gebruiken. Lekker makkelijk.  Als je jarig bent op 7 januari dan vier je dat niet. Uberhaupt jarig zijn vier je niet, ben ik van mening. Heb nooit begrepen waarom mensen hun jaarlijkse geestelijke en lichamelijke aftakeling zoveel luister bij zetten. 'Gefeliciteerd man, je begint al lekker kaal te worden.' Of: 'nou man, van harte, heerlijk toch om soms je eigen telefoonnummer te vergeten?' Als je, zoals ik, jarig bent één week na de jaarwisseling en twee weken na Kerst, kun je je verjaardag beter niet vieren. Vraagt men naar je cadeauwensen dan weet je, na de cadeau-lawines van Sint en Kerst, niet veel meer te bedenken dan 'zakdoeken en sokken'. Van die cadeaus voor sneue mannen die alles al hebben. En daar komt bij, de gasten die je uitnod...