Doorgaan naar hoofdcontent

Kunststof kop


Dikke envelop vandaag in de brievenbus. Van de Gewestelijke Afvalstoffen Dienst. Of ik de bijgaande stapel plastic zakken wil gebruiken om mijn plastic afval in te scheiden. Welgeteld 10 plastic zakken van het formaat gewone vuilniszak zitten er bij. Zijn de overheid en de GAD helemaal idioot geworden? Wat is dit voor een krankzinnige milieubelastende actie? Ik moet wat? Mijn plastic doppen van de pindakaaspotten draaien en apart in die zakken bewaren? Mijn tandpasta-tube apart inzamelen? De folie van de vleeswaren halen en in deze zakken deponeren? Een jaar lang in deze 10 zakken al mijn plastic weggooidingetjes bijeensparen? Bekijk 't even zeg. Ik ben Malle Pietje niet! Anders had ik wel bij het vuilnisscheidingstation Crailoo gaan werken.
Kost dat allemaal, zo'n envelop met dikke inhoud naar elk woonadres? Heeft iemand wel eens doorgerekend dat je dat de eerste komende 5 jaar nooit meer never terugverdiend in termen van geld en milieubelasting?
We zijn gek geworden in dit klompenland. Het normale, nuchtere verstand heeft het afgelegd tegen de burocratische, technocratische terreur van die Kafka-mannen die ons land in hun wurggreep houden. Straks krijgen we nog een roze kliko erbij. Voor onze wattenstaafjes en -pads. En een gele kliko. Voor onze ouwe onderbroeken waar we de urinevlekken niet meer uit krijgen, omdat we ons zo dikwijls in ons broek gepist hebben van de weeromstuit. Dat oranje plasticmannetje gaat met zijn 10 zakken en die hele mailing zo de grijze bak in. En geef mij niet de schuld. Verwijt mij niet milieuvervuilend gedrag want ik verwijs je gelijk naar die kunststof koppen van de Gewestelijke Afvalstoffen Dienst.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een hapje en een drankje...

Het is een heerlijke zin: wij nodigen u graag uit voor een hapje en een drankje. Hoe dikwijls heb ik die zin gelezen in uitnodigingen van zakelijke relaties? Hoe vaak schreven vrienden hem met zwierig handschrift in hun uitnodiging als er weer iets te vieren viel? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd. Kan het Hollandser? Kan het afgepaster? Uitgekleder? Minimaler? Een feestje, een receptie, een bijeenkomst met altijd weer dat hapje en dat drankje. Zo netjes. Zo keurig. Zo benepen. Je ziet jezelf al bij binnenkomst twee bonnetjes in de hand gedrukt krijgen. Eén voor een hapje. Eén voor een drankje. Maak er een dolle boel van! Als ik de zin nu weer zo lees in een uitnodiging van een chique automerk, houden mijn ogen even halt en mijmer ik. Zouden de Grieken, die het, laten we eerlijk zijn, momenteel niet makkelijk hebben, dat ook schrijven in hun uitnodigingen naar elkaar. "Kom je naar mijn Souvlaki-Party? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd." Ik denk het ni...

Veranderbang.

Hun aantal groeit excessief. Veranderbange consumenten. Mensen die liever niets doen dan dat ze veranderen. Veranderen van provider bijvoorbeeld. Van telecomaanbieder. Van abonnementstype. Van energieleverancier. Want voordat je het weet, heb je gedonder. Sterker: altijd heb je gedonder als je dit soort zaken verandert. Dat is de wet van Murphy. If there's any way they can do it wrong, they will. Een voorbeeld. Je gaat verhuizen en brengt UPC (of welke andere club dan ook) hiervan op tijd op de hoogte. Op de dag van je verhuizing zet je op je nieuwe adres je TV aan en ziet niks anders dan sneeuw. Na een telefoontje van ongeveer 28 minuten (dat je met je mobiel doet omdat je vaste lijn ook nog niet werkt) weet je meer: bij de provider is iets niet goed gegaan. Dat wist je overigens al voordat je het telefoontje deed. UPC weet niets van je verhuizing ('weet u wel zeker dat u het heeft doorgegeven aan ons?'), maar belooft je dat alles zo spoedig mogelijk wordt opgelost. ...

Taart (deel 1: de sneue versie)

Zojuist een taart gebakken. Nou ja, een taart. Een droge cake-bodem met wat versiering erop. 8 Kaarsjes omdat 54 stuks te begrotelijk werden. In het midden mijn naam in plastic plakletters die ik volgend jaar weer kan gebruiken. Lekker makkelijk.  Als je jarig bent op 7 januari dan vier je dat niet. Uberhaupt jarig zijn vier je niet, ben ik van mening. Heb nooit begrepen waarom mensen hun jaarlijkse geestelijke en lichamelijke aftakeling zoveel luister bij zetten. 'Gefeliciteerd man, je begint al lekker kaal te worden.' Of: 'nou man, van harte, heerlijk toch om soms je eigen telefoonnummer te vergeten?' Als je, zoals ik, jarig bent één week na de jaarwisseling en twee weken na Kerst, kun je je verjaardag beter niet vieren. Vraagt men naar je cadeauwensen dan weet je, na de cadeau-lawines van Sint en Kerst, niet veel meer te bedenken dan 'zakdoeken en sokken'. Van die cadeaus voor sneue mannen die alles al hebben. En daar komt bij, de gasten die je uitnod...