Afgelopen maandag was het Nationale Complimentendag. Het was voor het eerst dat ik 'm vierde. Eigenlijk nooit eerder gedaan. Vergeten of ik weet niet wat het was, maar gewoon nooit gevierd. Dit jaar dus wel. Van het moment dat ik opstond, tot het moment dat ik weer naar bed ging. Op de overloop 's morgens gaf ik direct de complimenten aan mijn jongste dochter voor haar leuke pyjama. Ze keek me verveeld en slaperig aan. Die is gek. Mijn hond vervolgens, die ik eigenlijk nog nooit de complimenten had gegeven, complimenteerde ik met haar glanzende vacht. Zelfde reactie als van mijn dochter eigenlijk. Zo strooide ik nog hier en daar een complimentje. Mijn vrouw en kinderen in verbazing achterlatend. 'Wat heb jij?' 'Nationale Complimentendag', knipoogde ik. Op de oprit in mijn auto, stopte ik even. Mijn raampje schoof naar beneden. Mijn vrouw stond bij de voordeur in haar ochtendjas. 'Complimenten voor je haar' schreeuwde ik door het open raam. 'Leuk dat ...
door carl@formatieschipper.nl