Vannacht gedroomd dat ik in de 100 meter finale heren zat. Baan 3. Tussen de heren Blake en Bolt in. Toen de stadionspreker mij voorstelde en de camera mij close in beeld nam, stak ik mijn wijs- en middelvinger in mijn neus, ten teken dat ik dit klusje wel even zou klaren. Net toen we de startblokken voor de start instapten, gooide een mallotige Aziaat vanaf de tribune een leeg flesje mijn kant op. Zulke dingen moet je bij mij niet doen. Ik onderbrak mijn voorbereiding en gaf de man een ferme draai om zijn oren. Pats! De bijval in het stadion was groot. In feite kon ik deze wedstrijd niet meer verliezen. Tenminste... dat dacht ik. Want toen er opeens vier Nederlandse springruiters in oranje jasjes de baan opdraafden met in hun slipstream een bootje uit de Finn-klasse waarin een huilende jongen zat, werd het ook mij even te machtig. Was dit een tafereel van Jeroen Bosch? Nee, dit waren de gekste Spelen ooit! Maar goed, die 100 meter moest nog wel even gelopen worden. Dus wij weer in...
door carl@formatieschipper.nl