GOEDBLOG

Niet zo heel lang geleden stuurden we elkaar een stuk papier dat we met pen, potlood of vulpen hadden beschreven. We deden dat stuk papier met die tekst in een envelop; een soort mapje dat je dichtplakte en het totaal noemden we dan een brief. Dat woord betekent 'korte mededeling', maar er zaten ook wel eens hele lange brieven tussen. Brieven van twee of meer kantjes of meer, sierlijk met grote halen geschreven. Tegenwoordig zie je ze niet meer, brieven. We sturen ze niet meer aan elkaar. Brieven schrijven is uit. Toetsen is in. Mijn dochters die jonge twintigers zijn, hebben eigenlijk nog nooit een echte brief met de hand geschreven, denk ik. Ja, een kaartje met 'Gefeliciteerd XXX" en hun naam. Waarmee ik niet beweer dat zij niet communiceren met de buitenwereld; integendeel. En ik moet toegeven, dat ik van mijzelf ook niet meer precies weet wanneer ik voor het laatst een handgeschreven brief heb verstuurd. Een jaar geleden? Nee, dat kaartje met innige deelneming...

Er was eens een pizzabakker in Rome, die plaatste een reclamebord buiten op de stoep voor zijn pizzeria. Op dat bord had hij met grote vette letters in schoolbordkrijt geschreven: PIZZA'S € 6,00 ! Zijn buurman, die ook pizzabakker was, zag dat bord en dacht ‘dat gaat mij omzet kosten’. Wat te doen? Hij wist het. Ook zo’n bord buiten zetten en de prijs van zijn pizza’s met een euro verlagen! Diezelfde dag nog plaatste hij zo’n zelfde bord voor zijn restaurant met de tekst: PIZZA’S € 5,00 ! En uiteraard zette hij twee dikke strepen onder zijn uniek lage prijs.  Iets verderop, op de hoek van diezelfde straat, was (hoe kan het anders in Rome) nóg een pizzabakker gevestigd. Ook hij had de reclameborden van zijn twee collega’s gezien. Zo’n bord moet ik ook hebben, dacht de derde pizzabakker en hij stuurde zijn jongste bediende Luigi op pad om er een te halen. Terwijl hij Luigi de opdracht hiertoe gaf, zag je de jongen denken: ‘binnenkort kunnen we sluiten met al die prijsverla...