GOEDBLOG

Door alle commotie rondom het prinselijk ski-ongeval, was de carnaval er voor mij bijna ingeschoten. 'Weet je wel dat het vandaag de laatste carnavalsdag is?' stoot mijn vrouw mij vanmorgen in bed wakker. Potverdikke, ze heeft gelijk! Nog één dagje maar. En dan is het onder de grote rivieren weer even saai als altijd. Wat te doen? M'n tasje pakken met mijn gekke neus, bril en pet en in gezwinde spoed offpiste  afdalen richting de Kruikenzeikers? Of toch maar thuis afwachten tot we meer weten en de carnaval de carnaval laten, wetend dat-ie volgend jaar hoogstwaarschijnlijk geprolongeerd wordt? Mijn twijfel is groot: wordt het de Prins of wordt het Carnaval? Piëteit of Festiviteit? Eerbied of Feestlied? Thuis met een kop thee afwachten op de bank of in het zuiden feesten en aan de drank? Een moeilijke keuze, zoveel is duidelijk. Gelukkig kom ik bij het uitlaten van mijn hond een buurvrouw tegen die ik confronteer met mijn dilemma. Als iemand van boven de grote rivieren h...

Tijdje niks van René Froger gehoord. Ook van Natas trouwens niet. Nou moet ik toegeven dat ik de Frogertjes niet op de voet volg, maar toch. Tot gisteren. Toen dook René opeens op. Ik noem hem tegenwoordig  Rennie Froger, omdat hij door zijn zwaarlijvigheid in elke zin een zuuroprisping krijgt. Ik zag hem niet zingend met twee andere blauwe glitterjasjes in de ArenA of zichzelf schorschreeuwend in een TV-commercial van een telecomaanbieder, nee, het was in de lawine van nieuwsberichten rond onze ski-prins dat Rennie ook zijn duit in het zakje deed bij RTL Boulevard. Hij zei dat hij de prins niet kent als roekeloos of onverantwoord en dat ze elkaar altijd vriendelijk gedag zeggen als hij en Natas in Lech zijn om daar, met een beetje mazzel, het Journaille tegen het lijf te lopen dat daar in eerste instantie voor de Oranjes aanwezig is. Pikken de Frogertjes toch even mooi hun publiciteitsmomentje mee, niet? Dus Rennie zegt de prins af en toe gedag en weet dan da...