Tijdje niks van René Froger gehoord. Ook van Natas trouwens niet. Nou moet ik toegeven dat ik de Frogertjes niet op de voet volg, maar toch. Tot gisteren. Toen dook René opeens op. Ik noem hem tegenwoordig Rennie Froger, omdat hij door zijn zwaarlijvigheid in elke zin een zuuroprisping krijgt. Ik zag hem niet zingend met twee andere blauwe glitterjasjes in de ArenA of zichzelf schorschreeuwend in een TV-commercial van een telecomaanbieder, nee, het was in de lawine van nieuwsberichten rond onze ski-prins dat Rennie ook zijn duit in het zakje deed bij RTL Boulevard.
Hij zei dat hij de prins niet kent als roekeloos of onverantwoord en dat ze elkaar altijd vriendelijk gedag zeggen als hij en Natas in Lech zijn om daar, met een beetje mazzel, het Journaille tegen het lijf te lopen dat daar in eerste instantie voor de Oranjes aanwezig is. Pikken de Frogertjes toch even mooi hun publiciteitsmomentje mee, niet? Dus Rennie zegt de prins af en toe gedag en weet dan dat hij niet roekeloos is. Knap.
En vervolgens wenst Rennie 'iedereen veel sterkte in deze moeilijke tijd'. En dat is in deze schrale economische tijd waarin de Carnaval niet meer is wat het geweest is, een welgemeende, warme wens van onze Bolle Jan de Tweede. Alaaf!
Het ontbrak er jammer genoeg aan dat Rennie - in de camera kijkend met zijn duimpje omhoog en dat éne bekende oogje van hem zo half dichtgeknepen - onze prins een hart onder de riem stak met een welgemeend 'hé ouwe pik, we gaan elkaar weer snel zien!' Die René.
Reacties