Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit september 1, 2013 tonen

Ik en Máxima!

Zoiets overkomt je slechts één keer in je leven: op de achterbank van een verlengde Volvo van het Koninklijk Huis en naast je koningin Máxima. Mij overkwam het vanmiddag! Als genodigde bij de officiële opening van het 'Park Eren' van het Bomencentrum Nederland in Baarn, parkeerde ik - nietsvermoedend - mijn auto op het daartoe bestemde parkeerterrein. Het was hiervandaan slechts een klein stukje lopen naar de plek waar de opening door ondernemer Hans Blokzijl zou plaatsvinden. Een prachtige wandeling langs de nog mooiere bomen die Hans zijn Bomencentrum rijk is. Maar ver kwam ik niet. Voor mij stond een verlengde Volvo S-80 Limousine. Het portier rechtsachter stond open van waaruit een vrolijke stem mij toeriep: 'Wilt u het stukje meerijden?' Ik begreep dat het tegen mij bedoeld was en liep richting het open portier en daar zat ze... koningin Máxima. Met uitgestrekte arm herhaalde zij de zin wijzend op de lege plek ter linkerzijde van haar. ...

Jawel... Hij is er weer!

Een paar uur geleden kreeg ik op deze tropische septemberdag een opmerkelijke e-mail waarin mij de vraag werd gesteld of ik op zoek was naar een ECHTE KERSTMAN (in kapitalen) voor mijn winkelstraat/centrum of bedrijf. De schrijver van de e-mail suggereerde intelligent 'dat het vrij vroeg in het jaar was'; hij moest gedacht hebben dat je er als kerstman niet vroeg genoeg bij kunt zijn. Helaas voor de afzender beschik ik niet over een eigen winkelstraat. Noch over een centrum. Een bedrijf heb ik, althans een inschrijving bij de Kamer van Koophandel. Maar om nu alleen voor mijzelf dit jaar een ECHTE KERSTMAN op te laten treden op mijn toch al klein uitgevallen thuiskantoor...ik weet het niet of dat een succes wordt. De schrijver voegt aan zijn e-mail toe dat hij 'daadwerkelijk een zeer mooie KERSTMAN heeft'. Dat woordje 'heeft' bevreemdt mij. Is hijzelf nou de ECHTE KERSTMAN of heeft hij 'm (als een witbebaarde Natascha Kampusch) in zijn kelder aan de m...

Dat merk je in je portemonnee.

'Of ik ook al iets merkte', vroeg hij mij. Hij bedoelde of mijn business ook terugliep door de crisis. Hijzelf had er behoorlijk last van. 'Het is een kettingzaagreactie'; zo verhaspelde hij de uitdrukking. 'Omdat meneer de zakenman minder vliegt, vliegen er minder vliegtuigen. En het effect daarvan is, dat ik dus minder vliegtuigen moet voltanken. Veel minder'. 'En dan word je in je loon gekort', vroeg ik. 'Nee, dat niet', zei hij.  'Maar je drinkt wel veel meer koffie met de jongens. Dus rook je ook meer. Shag ja.  En dat merk je behoorlijk in je portemonnee.'