GOEDBLOG

Je leest het zinnetje steeds vaker op LinkedIn: 'De vaardigheden en deskundigheid van x werden onderschreven door...'. Bij deze zin staat dan een foto van x en door wie hij of zij is gekwalificeerd als bijzonder capabel.  Ook ik heb een paar keer een 'onderschrijving van mijn vaardigheden en deskundigheid' mogen ontvangen. Waarvoor dank aan de 'onderschrijvers'. Tegelijkertijd waarschuw ik ze direct op te houden met die flauwekul. We zijn de Apenheul niet met dat gevlooi! Alhoewel, onze wereld is niet veel anders dan een grote apenrots. Ook wij mensen voelen ons geroepen andere mensen te moeten vlooien. Publiekelijk en ten overstaan van de hele apengemeente steken we anderen  een banaan in de knalrode apenreet en we vlooien online wat af.  Aardig? Bijzonder aardig. Maar waarom doen we het?  Onderschrijven we de vaardigheden en deskundigheid van anderen om zelf vaardig en deskundig gevonden te worden? Zo van: ik ben in staat jou vaardig en deskundig vinde...

Een paar uur geleden reed ik op mijn fiets langs een weiland. De boer had net zijn koeien de vrije loop gelaten. Huppelend kwamen ze uit hun winterse stal. En dat leverde gekke taferelen op. Koeien die een maand of wat op stal hebben gestaan en naar buiten mogen, zijn als kleine kinderen die na een lange dag de peuterspeelzaal verlaten. Ze zijn ongecontroleerd in hun bewegingen, slaken kreten, springen en zijn nauwelijks in staat om op hun benen te blijven staan. Ook deze koeien. Er was er zelfs één die dacht dat ze een Afrikaanse springbok was. Maar met haar logge lichaam kwam ze niet veel verder los dan zo'n vijf centimeter boven het weiland.  Ik ben langs het weiland gestopt en heb me heerlijk laten inspireren door zoveel bruinbonte energie. En terwijl ik het nog koude voorjaar inademde, heb ik de dames aangemoedigd met een luid 'toe maar meisjes, dansen maar!' En dat was, potverdikke, niet tegen dovemansoren gezegd...