Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit april 3, 2011 tonen

Voor altijd weg.

Aan de voet van een beschadigde boom liggen een verlepte roos, een opgebrand waxinelichtje, een fotolijstje met daarin een door de zon verbleekte foto waarop rechts een jongen, links een meisje. Lachende, bruine gezichten. Hun hoofden schuin tegen elkaar. Een strand ergens in het zuiden. Zij witte tanden, beetje zand nog op haar wangen. Hij stiekem twee vingers achter haar hoofd omhoog gestoken. Daar beloofde hij nooit meer bij haar weg te gaan.

Voorkeur voor een eindcijfer?

Eindcijfer 5 Mark was tweeëntwintig en studeerde Politicologie. In het studentenhuis waar hij woonde, woonden nog vier studenten: Maarten, Rudolf, Gijs en Armand. Zij studeerden allemaal iets anders. Rechten, Filosofie, Economie en Engels. Mark beweerde altijd dat zijn studentenhuis het leukste huis in de binnenstad was. En het intelligentste! Het was er volgens zijn zeggen 'elke dag feest op niveau'. Zo ook die bewuste dag. De studenten zaten om een uur of vier bij elkaar in Marks kamer. Dat was de grootste kamer van het huis. Ze dronken een biertje. Een goedkoop merk zoals gewoonlijk, want ze waren tenslotte armlastige studenten die slechst af en toe wat bijverdienden in de horeca. Nou ja, armlastig… als ze even met z’n vijven een uurtje stug doordronken, ging er al snel een kratje doorheen en hoorde je niemand over geld. Nee, het ging altijd over voetbal. En over vrouwen. En natuurlijk over onzin en gekkigheid. En toen was het moment daar dat er tòch gesproken werd over,...

Verlangen.

Verlangen naar de toekomst, wijst op de wens aan het heden te ontsnappen.