GOEDBLOG

Toen ik klein was kocht mijn vader een Citroën DS. Die auto werd toen de snoek genoemd. De reden van die bijnaam is mij nooit duidelijk geweest. De auto leek helemaal niet op een snoek. Een ook niet op een strijkijzer, zoals zijn tweede bijnaam was. Tenminste, ik heb de overeenkomst nooit kunnen ontdekken. Welke woordkunstenaar heeft trouwens deze auto zulke slechte bijnamen gegeven? De fabriek? De dealer? Een berijder? Een dronken man in de straat die van zijn sokken werd gereden? Mijn vader dan misschien? Het was een auto vol vragen. Helemaal voor een jongen van 6. En het werd alleen maar erger toen ik er achter kwam dat de Citroën DS niet helemaal deugde. In feite was het een rijdende tijdbom! Hoe ik dat ontdekte? Als gezin legden wij het traject Hilversum-Zaandam af. Mijn moeder deelde halverwege de rit drie snoepjes uit aan ons kinderen op de achterbank. En terwijl wij de snoepjes van hun cellofaantjes ontdeden, zei mijn vader met half naar achteren gedraaid hoofd waa...

Heel vaak kiezen we iets dat we al kennen. Een restaurant bijvoorbeeld. Of een vakantiebestemming. Een automerk. We maken veel van onze keuzes op grond van kennis die wij hebben opgedaan door ervaring in plaats van te kiezen op basis van nieuwe, neutrale informatie. We hebben al eens gegeten in dat restaurant, we zijn al eens op die vakantiebestemming geweest, we weten hoe die auto werkt en rijdt. Geen verrassingen en dat is wel zo prettig, zo denken we. Zo leven we in zekere rondjes zonder twijfels. Net zoals de vorige keer kiezen we iets dat in feite geen keuze is; het is een herbeleven van. En als we dan in dat restaurant zijn, kiezen we, na net zo lang als de vorige keer naar de kaart gekeken te hebben, hetzelfde gerecht als toen. Doet u mij maar de pannenkoek met stroop, zeggen we steevast, terwijl wij in het pannenkoeken-restaurant zijn dat om zijn 82 variaties bekend staat. En als we op die zelfde vakantiebestemming zijn, na vooraf alle vakantie-websites doorz...