GOEDBLOG

Vandaag bijna een prachtige hole in one gemaakt. Nou ja...gemaakt, gepist. In de urinoir van een Shell Station langs de A12. Met hoge nood stond ik daar voor de pisbak en ik geloofde mijn eigen ogen niet! Een wapperende vlag met een hole. Met een klein briesje van links, zo aan de vlag te zien. Een prachtig mikpunt voor de sportieve man! Waar wij mannen vroeger inspiratieloos een dood vliegje stonden weg te poetsen, spelen we nu een spelletje golfpissen! Ik haal mijn ' driver uit mijn tas', lijn in volle concentratie op, maak een soepele oefenswing en met een ferme straal mik ik op het zwarte gat onderaan de vlag. Voorwaar geen gemakkelijke hole, merk ik. Ik gun mijzelf een Mulligan gezien het magere resultaat. Het korte werk is nooit mijn sterkste kant geweest. Ik doe twee, drie grote stappen achteruit om vervolgens, met een prachtige curve (noem het pisboog), mijn punt te scoren. Ik schrijf een twee op. Birdie! De vreemde blikken van de heren links en rechts in mijn fl...

Er was eens een koning in een land hier niet zo ver vandaan en die koning was op zich best een aardige koning. Hij had een vriendelijke lach, was aardig voor zijn vrouw, kinderen en onderdanen en eigenlijk had niemand last van hem. Als de koning met zijn gevolg ging winkelen of een stukje ging rijden, dan zwaaide hij vriendelijk terug naar iedereen die naar hem zwaaide. En soms zelfs, zette de koning als hij in een hele goede bui was, een handtekeningetje zo links en rechts. Kortom: het was een koning die je allemaal als koning zou willen hebben. Op een dag verliet de koning het paleis. Zomaar. Hij had een langwerpige koffer bij zich en zei tegen niemand waar hij naartoe ging. Maar goed, de koning deed zoiets wel vaker; even er in zijn eentje tussenuit. Niemand keek daar echt van op eigenlijk. Na een weekje kwam de koning alweer terug. Hij strompelde wat en had de langwerpige koffer nog altijd in zijn hand. De grote voordeur van het paleis werd fluks opengedaan door een van de lak...