GOEDBLOG

Hun aantal groeit excessief. Veranderbange consumenten. Mensen die liever niets doen dan dat ze veranderen. Veranderen van provider bijvoorbeeld. Van telecomaanbieder. Van abonnementstype. Van energieleverancier. Want voordat je het weet, heb je gedonder. Sterker: altijd heb je gedonder als je dit soort zaken verandert. Dat is de wet van Murphy. If there's any way they can do it wrong, they will. Een voorbeeld. Je gaat verhuizen en brengt UPC (of welke andere club dan ook) hiervan op tijd op de hoogte. Op de dag van je verhuizing zet je op je nieuwe adres je TV aan en ziet niks anders dan sneeuw. Na een telefoontje van ongeveer 28 minuten (dat je met je mobiel doet omdat je vaste lijn ook nog niet werkt) weet je meer: bij de provider is iets niet goed gegaan. Dat wist je overigens al voordat je het telefoontje deed. UPC weet niets van je verhuizing ('weet u wel zeker dat u het heeft doorgegeven aan ons?'), maar belooft je dat alles zo spoedig mogelijk wordt opgelost. ...

Ik ken een moeder en die is anders dan andere moeders. Ze staat meer in de belangstelling. Je ziet haar vaker in de bladen. Er wordt meer over haar gesproken en geschreven. En, maar dat is haar harte gegund, ze woont in een paleis van een huis met een living als een balzaal zo ruim. U weet welke moeder ik bedoel. Die moeder waarvan één van haar zonen onlangs door een tragisch ongeval getroffen werd, waardoor - nog meer dan normaal - alle ogen op deze moeder gericht waren. Die moeder, die nog altijd in grote onzekerheid verkeert omdat haar zoon levend noch dood is, gaat aan het eind van de maand haar verjaardag vieren. Groots vieren. En iedereen is uitgenodigd om er bij te zijn. Als moeder loopt zij dan wuivend door een Nederlands dorp, hapt een koek en schiet voor 10 punten een bal door een gat. En met haar aardigste lach neemt ze een tekening aan van een 10-jarig meisje met vlechten. Terwijl zij diep in haar hart weet dat er geen reden tot glimlachen, laat staan tot feesten is. O...

Vandaag heb ik tijdens een zondagse boswandeling met mijn vrouw en onze hond een schoenendoos gevonden. Het ding lag op de route die wij al vaak hebben gelopen. Het leek alsof iemand 'm van zijn fiets had laten vallen of zo. Het deksel van de schoenendoos, waarin een aantal kleine gaatjes zat, was met grijs Ducktape vastgeplakt, wat het op zich extra spannend maakte. Toen ik de doos wilde oppakken, wilde mijn vrouw mij hier eerst van af houden. Ze was bang dat er wat vreemds in zat of zo. Maar ik wilde het perse weten, dus trok ik de tape op de hoek los en opende ik voor zo ver kon de doos. Ik geloofde mijn eigen ogen niet! Drie kleine katjes in een laagje stro. Hun oogjes waren nog maar net open. Ik denk dat ze nog geen dag oud waren. We wisten niet wat we zagen! Inmiddels hebben we ze de hele middag al thuis. We zijn er met z'n allen hartstikke druk mee. Op de foto hier zie je ze; we hebben ze - om ze lekker warm te krijgen - in kleine poppe-jasjes gestopt. Dat vinden ze ...