Onlangs zag ik Thérèse op TV. Thérèse is van Jonnie. Jonnie is van De Librije. Of eigenlijk andersom. Of eigenlijk is De Librije van de bank. Maar dat weet alleen Johnnie. Thérèse doet mij altijd een beetje aan de Mariska Veres denken. Beetje volks type. Type Kamper. Met zo'n zwartgeverfd kuifje en te zwaar opgemaakte ogen. Thérèse had het over wijn. Daar weet ze veel van. Net zoveel als Astrid Joosten. Een vriendin van Thérèse. Astrid eet altijd bij Thérèse. Dan kookt Jonnie. Kunnen de meisjes lekker doordrinken. Vlezige Chardonneetjes. Met een zacht botertje. Thérèse liet in het TV-programma een flesje wijn van € 6.000,- zien. Zonder met haar kunstwimpers te knipperen noemde zij de prijs. 'Maar is dat niet ontzettend duur voor een flesje wijn?, vroeg de presentator. Nee hoor, zei Thérèse en nog knipperde ze niet. Dat proef je er echt wel aan af, zei ze. Dat zei ze echt. Dat proef je er echt wel aan af.
En toen wist ik het zeker. Thérèse is altijd dronken. En als je dronken bent, zeg je gekke dingen. Dan zeg je bijvoorbeeld dat je echt wel proeft dat een flesje gefermenteerd druivensap van 0,7 liter € 6.000,- kost. En dat € 1.000,- per glas echt niet gek is. Met droge ogen zei zij het. Terwijl ze van schaamte in snikken had moeten uitbarsten. Omdat je in Nederland voor € 6.000,- een bijstandsmoeder met drie kinderen 6 maanden kunt voeden, drie gezinnen in de Sahel voor hun leven een eigen huis kunt geven of 150 demente bejaarden elke week, een jaar lang blij kunt maken met een taartje bij de koffie.
Ja hoor Thérèse, droom en drink lekker verder. Maar vooral uitspugen hoor. Doe ik dat met jou.
Reacties