Doorgaan naar hoofdcontent

Verenigd Europa.

Vandaag mijn wietpas gehaald. Ik stond in de rij. Was nog even bang dat ze op zouden zijn. Zou je net zien: net op het moment dat ik aan de beurt ben, zo'n bordje op de counter met 'uitverkocht'. Maar nee, ze waren ruimschoots voorradig.
Of ik ook nog een wietpas voor mijn partner of andere familieleden wilde, vroeg de coffeeshopeigenaar. Maar ze staan toch op naam, vroeg ik mijn identiteitskaart weer in mijn zak stekend. Ja, dat denken ze in Den Haag, luidde het antwoord. In de praktijk werkt dat natuurlijk anders. Het hele systeem lijkt waterdicht, maar is zo lek als een mandje.
Als openingsaanbieding kon ik 10 wietpassen voor slechts € 25,- kopen. Geen geld. Een OV chipkaart is duurder. Denk dat ik die 9 extra pasjes als cadeautje weggeef aan wat buitenlandse vrienden. Voor hen zijn het ook geen leuke tijden. Griekenland failliet. Spanje een gekke koning. Fransen zijn politiek de weg kwijt. Engelsen in dubbeldip. Duitsers er vandaag weer fijntjes aan herinnerd dat ze '40-'45 verloren hebben. Oekraïners nu al op de reservebank. Die lui kunnen allemaal wel een Hollands rokertje gebruiken! Kijk, zo draag ik een jointje bij aan een verenigd Europa!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een hapje en een drankje...

Het is een heerlijke zin: wij nodigen u graag uit voor een hapje en een drankje. Hoe dikwijls heb ik die zin gelezen in uitnodigingen van zakelijke relaties? Hoe vaak schreven vrienden hem met zwierig handschrift in hun uitnodiging als er weer iets te vieren viel? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd. Kan het Hollandser? Kan het afgepaster? Uitgekleder? Minimaler? Een feestje, een receptie, een bijeenkomst met altijd weer dat hapje en dat drankje. Zo netjes. Zo keurig. Zo benepen. Je ziet jezelf al bij binnenkomst twee bonnetjes in de hand gedrukt krijgen. Eén voor een hapje. Eén voor een drankje. Maak er een dolle boel van! Als ik de zin nu weer zo lees in een uitnodiging van een chique automerk, houden mijn ogen even halt en mijmer ik. Zouden de Grieken, die het, laten we eerlijk zijn, momenteel niet makkelijk hebben, dat ook schrijven in hun uitnodigingen naar elkaar. "Kom je naar mijn Souvlaki-Party? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd." Ik denk het ni...

Tijd

Als ik 's morgens met de hond loop, zie ik een zwarte auto door de straat rijden. Er zitten twee in het zwartgeklede mannen in. Ik zie het meteen; dat belooft weinig goeds. De auto rijdt zacht. De mannen zijn duidelijk op zoek naar het juiste adres. Voor een huis in de buurt stoppen ze. Ik mompel in mijzelf 'Kees zal toch niet...'. De éne man in het zwart stapt uit en loopt richting voordeur. Als hij met zijn hand naar de voordeurbel reikt, zie ik opeens de man in de auto wenken. De man die buiten staat loopt zonder aangebeld te hebben naar de auto terug. 'Ze hebben gebeld', hoor ik als ik de auto passeer zijn collega zeggen. 'We moeten op nummer 78 zijn'. Als ik voorbij het huis van Kees loop, kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat Kees vandaag enorme mazzel heeft gehad.

Taart (deel 2: de vrolijke versie)

Zojuist een hele grote doos taartjes besteld voor zaterdag! Kosten noch moeite gespaard. Alleen maar de grootste en lekkerste exemplaren uitgekozen, want je wordt ten slotte maar één keer 54. Het feest kan beginnen! Denk dat er heel wat mensen komen zaterdag. Mijn verjaardagen staan er om bekend dat het vrolijke bacchanalen zijn met plenty drank en snoeperijen. Harde disco en meestal Bunga-Bunga tot in de kleine uurtjes. Voor wie er bij wil zijn, staat mijn deur open. Binnen zonder bellen. Ga maar op de dranklucht af en je komt er wel. En ik heb nog genoeg te wensen als je mij iets wilt geven. Leuke sokken, zakdoeken, het kan mij niet gek genoeg zijn! Heerlijk toch, om een week na de jaarwisseling en twee weken na Kerst, weer samen te genieten van de lekkerste taartjes, toostjes verse roompaté, pinda's en meer van dat soort snacks? Ja mensen, dit jaar weer groot feest bij C. Schipper met een huis vol gasten! Heerlijk jarig zijn met een doos taart waaruit iedereen kan m...