Doorgaan naar hoofdcontent

De rubriek 'NIEUWS'

Hoe dikwijls kom ik ze niet tegen: NIEUWS-rubrieken op websites die helemaal geen nieuws bevatten. Ik denk dan: maak die rubriek dan niet aan als je geen nieuws hebt. Of zorg dat je nieuws maakt!
Of nog zoiets ergerlijks: nieuwsrubrieken die gewoon vol staan met oud nieuws. Dus eigenlijk ook met geen nieuws. Want 'oud nieuws is goed om verse vis in te verpakken', is mijn stelling.

Nieuwsrubrieken publiceren op websites en die vervolgens niet voorzien van actueel nieuws, moeten ze strafbaar stellen. Het is grove ondernemersgemakzucht. Je hoort ze zeggen: ach, we hebben nog wel wat oud nieuws. Vinden ze ook lekker. Merken ze toch niet. Nee! Wij willen geen ouwe koeien. Wij willen nieuw nieuws!

Dus geen jaarverslagen uit 2007-2008. Geen foto's van het bedrijfsfeest 2003. Geen persberichten d.d. juli 1999. Geen vacatures per 01-12-2001. Geen prijslijsten geldig tot 31 december 2007. Geen fusieberichten uit de vorige eeuw. Geen foto's van 'nieuwe' medewerkers die er al vijf jaar werken. Als je niet continu iets nieuws over je bedrijf, dienst of product weet te melden, zit je te slapen als ondernemer. NIEUWS willen we!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een hapje en een drankje...

Het is een heerlijke zin: wij nodigen u graag uit voor een hapje en een drankje. Hoe dikwijls heb ik die zin gelezen in uitnodigingen van zakelijke relaties? Hoe vaak schreven vrienden hem met zwierig handschrift in hun uitnodiging als er weer iets te vieren viel? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd. Kan het Hollandser? Kan het afgepaster? Uitgekleder? Minimaler? Een feestje, een receptie, een bijeenkomst met altijd weer dat hapje en dat drankje. Zo netjes. Zo keurig. Zo benepen. Je ziet jezelf al bij binnenkomst twee bonnetjes in de hand gedrukt krijgen. Eén voor een hapje. Eén voor een drankje. Maak er een dolle boel van! Als ik de zin nu weer zo lees in een uitnodiging van een chique automerk, houden mijn ogen even halt en mijmer ik. Zouden de Grieken, die het, laten we eerlijk zijn, momenteel niet makkelijk hebben, dat ook schrijven in hun uitnodigingen naar elkaar. "Kom je naar mijn Souvlaki-Party? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd." Ik denk het ni...

Tijd

Als ik 's morgens met de hond loop, zie ik een zwarte auto door de straat rijden. Er zitten twee in het zwartgeklede mannen in. Ik zie het meteen; dat belooft weinig goeds. De auto rijdt zacht. De mannen zijn duidelijk op zoek naar het juiste adres. Voor een huis in de buurt stoppen ze. Ik mompel in mijzelf 'Kees zal toch niet...'. De éne man in het zwart stapt uit en loopt richting voordeur. Als hij met zijn hand naar de voordeurbel reikt, zie ik opeens de man in de auto wenken. De man die buiten staat loopt zonder aangebeld te hebben naar de auto terug. 'Ze hebben gebeld', hoor ik als ik de auto passeer zijn collega zeggen. 'We moeten op nummer 78 zijn'. Als ik voorbij het huis van Kees loop, kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat Kees vandaag enorme mazzel heeft gehad.

Veranderbang.

Hun aantal groeit excessief. Veranderbange consumenten. Mensen die liever niets doen dan dat ze veranderen. Veranderen van provider bijvoorbeeld. Van telecomaanbieder. Van abonnementstype. Van energieleverancier. Want voordat je het weet, heb je gedonder. Sterker: altijd heb je gedonder als je dit soort zaken verandert. Dat is de wet van Murphy. If there's any way they can do it wrong, they will. Een voorbeeld. Je gaat verhuizen en brengt UPC (of welke andere club dan ook) hiervan op tijd op de hoogte. Op de dag van je verhuizing zet je op je nieuwe adres je TV aan en ziet niks anders dan sneeuw. Na een telefoontje van ongeveer 28 minuten (dat je met je mobiel doet omdat je vaste lijn ook nog niet werkt) weet je meer: bij de provider is iets niet goed gegaan. Dat wist je overigens al voordat je het telefoontje deed. UPC weet niets van je verhuizing ('weet u wel zeker dat u het heeft doorgegeven aan ons?'), maar belooft je dat alles zo spoedig mogelijk wordt opgelost. ...