In de krant stond gisteren een paginagrote oproep van 'een groep vooraanstaande Griekse zakenmensen'. Zij riepen de lezer op 'Griekenland een kans te geven'. Grieken zijn, zo schrijven zij, hardwerkende burgers die trouw hun belastingen betalen en Europeanen die een constructieve rol willen spelen binnen Europa. Of dat over die belastingen waar is, weet ik niet, want ik heb wel eens gehoord van mensen die er meer verstand van hebben dan ik, dat 1 op de 10 Grieken geen belasting betaalt.
Wat betreft die constructieve rol die de Grieken willen spelen, zie ik zeer zeker kansen voor de Grieken. In dit licht sluit ik mij graag aan (zonder overigens zelf enige pretentie te hebben vooraanstaand te zijn...) bij die groep vooraanstaande zakenmensen en wil ik elke Griek aanmoedigen constructief de toekomst in te gaan!
Waar de kansen liggen? Nou, neem bijvoorbeeld Restaurant Akropolis. Al jaren gevestigd in mijn woonplaats. Het wordt uitgebaat door de 61-jarige Aris Nikos. Een wat stille Griek met een - bijna - wit voorschoot en een dito snor. Sinds de feestelijke opening in 1971 ontvangt hij zijn gasten in dezelfde ambiance, met dezelfde tafels en stoelen, met dezelfde blauw-wit-geblokte tafelkleedjes, in dezelfde krappe nisjes, met dezelfde witgepleisterde rondbogen aan het plafond, met dezelfde glaasjes Ouzo die hij je presenteert met altijd hetzelfde zinnetje: 'dees ies van de huis', met dezelfde witte beelden van de Venus van Milo en nog zo'n bloterik met een discus in zijn hand, met dezelfde blauwe en rode metalen wijnkannetjes op tafel (die altijd morsen als je uitschenkt), met dezelfde Akropolis-achtergrondmuziek en met dezelfde menukaart waarin de Souvlaki, de Mousaka, de Gemista en nog wat andere huisgemaakte specialiteiten zoals de Tzatziki, met vale fotootjes zijn afgebeeld. Voor diegenen die die laatste willen bestellen: hij staat op de kaart onder nummer 16.
Persoonlijk zie ik dus veel kansen voor Nikos. Constructieve kansen. Ik moedig hem graag aan het de komende tijd eens helemaal anders te gaan doen. Ouwe meuk eruit en helemaal fris opnieuw beginnen. Zouden meer Grieken moeten doen. Maar dan moeten ze natuurlijk wel zelf willen...
Wat betreft die constructieve rol die de Grieken willen spelen, zie ik zeer zeker kansen voor de Grieken. In dit licht sluit ik mij graag aan (zonder overigens zelf enige pretentie te hebben vooraanstaand te zijn...) bij die groep vooraanstaande zakenmensen en wil ik elke Griek aanmoedigen constructief de toekomst in te gaan!
Waar de kansen liggen? Nou, neem bijvoorbeeld Restaurant Akropolis. Al jaren gevestigd in mijn woonplaats. Het wordt uitgebaat door de 61-jarige Aris Nikos. Een wat stille Griek met een - bijna - wit voorschoot en een dito snor. Sinds de feestelijke opening in 1971 ontvangt hij zijn gasten in dezelfde ambiance, met dezelfde tafels en stoelen, met dezelfde blauw-wit-geblokte tafelkleedjes, in dezelfde krappe nisjes, met dezelfde witgepleisterde rondbogen aan het plafond, met dezelfde glaasjes Ouzo die hij je presenteert met altijd hetzelfde zinnetje: 'dees ies van de huis', met dezelfde witte beelden van de Venus van Milo en nog zo'n bloterik met een discus in zijn hand, met dezelfde blauwe en rode metalen wijnkannetjes op tafel (die altijd morsen als je uitschenkt), met dezelfde Akropolis-achtergrondmuziek en met dezelfde menukaart waarin de Souvlaki, de Mousaka, de Gemista en nog wat andere huisgemaakte specialiteiten zoals de Tzatziki, met vale fotootjes zijn afgebeeld. Voor diegenen die die laatste willen bestellen: hij staat op de kaart onder nummer 16.
Persoonlijk zie ik dus veel kansen voor Nikos. Constructieve kansen. Ik moedig hem graag aan het de komende tijd eens helemaal anders te gaan doen. Ouwe meuk eruit en helemaal fris opnieuw beginnen. Zouden meer Grieken moeten doen. Maar dan moeten ze natuurlijk wel zelf willen...
Reacties