Doorgaan naar hoofdcontent

Kansen voor Akropolis.

In de krant stond gisteren een paginagrote oproep van 'een groep vooraanstaande Griekse zakenmensen'. Zij riepen de lezer op 'Griekenland een kans te geven'. Grieken zijn, zo schrijven zij, hardwerkende burgers die trouw hun belastingen betalen en Europeanen die een constructieve rol willen spelen binnen Europa. Of dat over die belastingen waar is, weet ik niet, want ik heb wel eens gehoord van mensen die er meer verstand van hebben dan ik, dat 1 op de 10 Grieken geen belasting betaalt.
Wat betreft die constructieve rol die de Grieken willen spelen, zie ik zeer zeker kansen voor de Grieken. In dit licht sluit ik mij graag aan (zonder overigens zelf enige pretentie te hebben vooraanstaand te zijn...) bij die groep vooraanstaande zakenmensen en wil ik elke Griek aanmoedigen constructief de toekomst in te gaan!

Waar de kansen liggen? Nou, neem bijvoorbeeld Restaurant Akropolis. Al jaren gevestigd in mijn woonplaats. Het wordt uitgebaat door de 61-jarige Aris Nikos. Een wat stille Griek met een - bijna - wit voorschoot en een dito snor. Sinds de feestelijke opening in 1971 ontvangt hij zijn gasten in dezelfde ambiance, met dezelfde tafels en stoelen, met dezelfde blauw-wit-geblokte tafelkleedjes, in dezelfde krappe nisjes, met dezelfde witgepleisterde rondbogen aan het plafond, met dezelfde glaasjes Ouzo die hij je presenteert met altijd hetzelfde zinnetje: 'dees ies van de huis', met dezelfde witte beelden van de Venus van Milo en nog zo'n bloterik met een discus in zijn hand, met dezelfde blauwe en rode metalen wijnkannetjes op tafel (die altijd morsen als je uitschenkt), met dezelfde Akropolis-achtergrondmuziek en met dezelfde menukaart waarin de Souvlaki, de Mousaka, de Gemista en nog wat andere huisgemaakte specialiteiten zoals de Tzatziki, met vale fotootjes zijn afgebeeld. Voor diegenen die die laatste willen bestellen: hij staat op de kaart onder nummer 16.
Persoonlijk zie ik dus veel kansen voor Nikos. Constructieve kansen. Ik moedig hem graag aan het de komende tijd eens helemaal anders te gaan doen. Ouwe meuk eruit en helemaal fris opnieuw beginnen. Zouden meer Grieken moeten doen. Maar dan moeten ze natuurlijk wel zelf willen...

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een hapje en een drankje...

Het is een heerlijke zin: wij nodigen u graag uit voor een hapje en een drankje. Hoe dikwijls heb ik die zin gelezen in uitnodigingen van zakelijke relaties? Hoe vaak schreven vrienden hem met zwierig handschrift in hun uitnodiging als er weer iets te vieren viel? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd. Kan het Hollandser? Kan het afgepaster? Uitgekleder? Minimaler? Een feestje, een receptie, een bijeenkomst met altijd weer dat hapje en dat drankje. Zo netjes. Zo keurig. Zo benepen. Je ziet jezelf al bij binnenkomst twee bonnetjes in de hand gedrukt krijgen. Eén voor een hapje. Eén voor een drankje. Maak er een dolle boel van! Als ik de zin nu weer zo lees in een uitnodiging van een chique automerk, houden mijn ogen even halt en mijmer ik. Zouden de Grieken, die het, laten we eerlijk zijn, momenteel niet makkelijk hebben, dat ook schrijven in hun uitnodigingen naar elkaar. "Kom je naar mijn Souvlaki-Party? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd." Ik denk het ni...
Een reactie posten
Meer lezen

Veranderbang.

Hun aantal groeit excessief. Veranderbange consumenten. Mensen die liever niets doen dan dat ze veranderen. Veranderen van provider bijvoorbeeld. Van telecomaanbieder. Van abonnementstype. Van energieleverancier. Want voordat je het weet, heb je gedonder. Sterker: altijd heb je gedonder als je dit soort zaken verandert. Dat is de wet van Murphy. If there's any way they can do it wrong, they will. Een voorbeeld. Je gaat verhuizen en brengt UPC (of welke andere club dan ook) hiervan op tijd op de hoogte. Op de dag van je verhuizing zet je op je nieuwe adres je TV aan en ziet niks anders dan sneeuw. Na een telefoontje van ongeveer 28 minuten (dat je met je mobiel doet omdat je vaste lijn ook nog niet werkt) weet je meer: bij de provider is iets niet goed gegaan. Dat wist je overigens al voordat je het telefoontje deed. UPC weet niets van je verhuizing ('weet u wel zeker dat u het heeft doorgegeven aan ons?'), maar belooft je dat alles zo spoedig mogelijk wordt opgelost. ...
Een reactie posten
Meer lezen
  Deze 9 regels werken. Ook in 2021. 'We leven in gekke tijden', hoor je mensen steeds vaker zeggen. Maar dat valt reuze mee. Heel veel zaken zijn onverkort van kracht en werken nog precies zoals vroeger.  H ier negen klassiekers die van alle tijden zijn. Ik noem ze de spelregels voor 2021. 1) Aandacht voor klanten verdient zichzelf altijd terug; 2) Beloof alleen dingen die je kunt nakomen; 3) Geef anderen de credits (ook al was jij de aanjager); 4) Wees eerlijk (o.a. tegen je baas, je collega's en tegen je klanten); 5) Wees blij als je het druk hebt (en stop met zeuren); 6) Benader anderen altijd zoals jijzelf benaderd wilt worden; 7) Stel vaker vragen in plaats van dat je antwoorden geeft; 8) Als je twijfelt of het niet weet, zeg het gewoon; 9) Neem beslissingen eerst met je hart en dan met je hoofd.
Een reactie posten
Meer lezen