Doorgaan naar hoofdcontent

Verslaggevertje Gezocht!


Doe mee met Verslaggevertje Gezocht!

Het is de nieuwste rage. Iedereen vanaf 7 jaar kan het. Het enige dat je nodig hebt is een Facebook-, Hyves- of LinkedIn-account en je bent er klaar voor. Hoe je meespeelt met Verslaggevertje Gezocht? Nou, je houdt gedurende een tweetal uren het (inter)nationale nieuws in de gaten. Je bezoekt bijvoorbeeld de website van CNN. Of de website van je eigen vakblad. Of NOS.nl. Gewoon naar de radio luisteren kan trouwens ook.
En als je dan iets voorbij ziet of hoort komen waarvan jij denkt 'hé, dit is nieuw voor mij!' dan ga je ervan uit dat het breaking news voor iedereen in je omgeving is en flikker je het als de sodemieter op één van bovengenoemde sociale nieuwstoeters. Je speelt dus even voor Verslaggevertje!

Als je dat gedaan hebt, heb jij gescoord met een nieuwsfeit dat vermoedelijk iedereen op de hele wereld al weet (behalve in het donkerste Afrika waar ze geen 'prik' hebben), maar dat dondert niet, zo staat er in de spelregels te lezen. Elke nieuwsmelding levert jou als Verslaggevertje een punt op. Want zo werkt het bij het spelletje Verslaggevertje Gezocht nou eenmaal. Ook oud nieuws is een punt.

In het weekend zag ik heel veel Verslaggevertjes mooie punten scoren met het nieuws dat Whitney Houston was overleden. Mij bereikten zelfs nog hele opgewonden nieuwsmeldingen toen het stoffelijk overschot al koud was. En exact een week daarvoor was het niet doorgaan van de Elfstedentocht een mooi scoormomentje. De Rayonhoofden konden vanwege de doorzettende dooi het ijs al niet meer op zonder gevaar voor eigen leven, toen menig Verslaggevertje het nieuws over het niet doorgaan nog aan het uploaden was. Wat een prachtige scoops!
Uurtje geleden nog het nieuws binnengekregen dat Marco van Basten coach wordt bij Heerenveen! Pak je toch nog even mee, zo'n 36 uur na de officiële bekendmaking. En dat allemaal dankzij een Verslaggevertje in mijn vriendenkring die alert de actualiteit bijhoudt en daarmee verdiend zijn puntje scoort. Chapeau! Zo worden alle partijen er beter van, toch? Vooral mee doorgaan mensen, met dit geweldige gezinsspel.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een hapje en een drankje...

Het is een heerlijke zin: wij nodigen u graag uit voor een hapje en een drankje. Hoe dikwijls heb ik die zin gelezen in uitnodigingen van zakelijke relaties? Hoe vaak schreven vrienden hem met zwierig handschrift in hun uitnodiging als er weer iets te vieren viel? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd. Kan het Hollandser? Kan het afgepaster? Uitgekleder? Minimaler? Een feestje, een receptie, een bijeenkomst met altijd weer dat hapje en dat drankje. Zo netjes. Zo keurig. Zo benepen. Je ziet jezelf al bij binnenkomst twee bonnetjes in de hand gedrukt krijgen. Eén voor een hapje. Eén voor een drankje. Maak er een dolle boel van! Als ik de zin nu weer zo lees in een uitnodiging van een chique automerk, houden mijn ogen even halt en mijmer ik. Zouden de Grieken, die het, laten we eerlijk zijn, momenteel niet makkelijk hebben, dat ook schrijven in hun uitnodigingen naar elkaar. "Kom je naar mijn Souvlaki-Party? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd." Ik denk het ni...

Geschiedenis kun je wel herschrijven...

In mijn kindertijd bestond er geen SinterklaasJournaal. Ik had één boekje over Sinterklaas. Zielig? Nee hoor. Ik was ermee zo gelukkig als een kind. Het werkje was uitgevoerd (heel modern voor die tijd) in gestanste vorm en met bladzijden van karton.  Voor mij was de wereld van Sinterklaas en Zwarte Piet ooit slechts zes pagina's groot. Zes kartonnetjes met korte versjes, drieregelige verhaaltjes en met vooral veel tot de verbeelding sprekende waterverftekeningen waar de romantiek van afspatte. Misschien heb ik het boekje wel duizend keer gelezen. Bekeken. Gedroomd. En telkens kreeg het verhaal nieuwe glans, nieuwe dimensies en nieuwe spanning. It's all in the mind. Soms betreur ik kinderen van nu. Ze worden overstelpt met informatie over Sinterklaas en Piet.  Ze krijgen elke dag een SinterklaasJournaal voorgeschoteld. Ze bezoeken speelfilms. Worden overladen met speciale TV-programma's en theatervoorstellingen. Om over de Sinterklaas-games en -apps nog maar te z...

Mongool

Zondagmiddag. Niks te doen. In een flits schoot het door mij heen. Voetballen! Er is voetballen op het plaatselijke sportcomplex. En al jaren nam ik mij voor om een keer een wedstrijd te gaan bekijken (maar het was er nog nooit van gekomen omdat een zondag nog zo saai kan zijn of er gebeurt wel wat). Fiets gepakt, richting voetbalveld. Kaartje gekocht (ik vond het veelbelovend dat ik moest betalen voor wat ik zou gaan zien) en mijn positie ingenomen langs het veld. Daar waren de mannen. Het voelde gelijk een beetje als mijn mannen, hoewel ik ze nog nooit had zien voetballen en er geen één van naam kende. Het ging er stevig aan toe. Eigenlijk niet anders dan op televisie. Douwen, trekken en vooral veel schelden. 'Hé Scheids!, hé Lijn! ben je blind? En zo meer. De meeste opmerkingen kwamen niet van de spelers zelf maar van de mannen rond het veld. Zoals de man naast mij. Hij was een Italiaanse Nederlander die geweldig mooi kon schelden. 'He Lijn! Godverdomme Mongool, kan jij niet...