Onbekende vriend.

Ik heb een onbekende vriend. Ik ken hem al heel lang. Misschien wel vier jaar, of nog langer. Mijn onbekende vriend is iets ouder dan ik; ik schat zo'n tien jaar. Hij is vutter denk ik. Ik weet niet hoe hij heet. Of waar hij woont. Of hij getrouwd is. Wat zijn hobby's zijn. Geen idee. Maar we komen elkaar dikwijls tegen. Als ik hardloop, wandelt hij met zijn hondje. Zijn hondje is een Maltezer Leeuwtje. Eerst had hij een witte. Totdat ik hem opeens zag lopen met een zwart-witte. Toen ik stopte, vertelde hij dat die witte zo was doodgebleven. Hersentumor. En dat-ie toen drie borrels achter mekaar had genomen, terwijl hij anders nooit drinkt. Onze gesprekken gaan over dat soort dingen.
Zo, je bent goed afgevallen, zei hij eens. Dat zei hij omdat ik de maand ervoor hem had verteld dat ik aan het afvallen was en al 6 kilo kwijt was. Gisteren zei hij dat hij gaat verhuizen. Naar een flat met een lift. Verder van hier. En dat hij dan met zijn hondje hier niet meer zal wandelen. Jammer, maar lekker voor je, zo'n lift, zei ik. Nou ja, tot ziens dan maar. We komen elkaar vast nog wel eens ergens tegen, loog ik om hem geen afscheidshand te hoeven geven. En ik had hem bij zijn naam willen noemen, maar die kende ik niet. Na al die jaren nog niet. Net zo min als hij mijn naam kende. Dat je niet denkt dat ik dood ben of zo, zwaaide hij nog toen ik weer doorrende. Ik mis 'm nu al met z'n zwart-witte hondje.