Onderzoek
toont aan dat veel managers in het bedrijfsleven in tijden van economische crisis minder openstaan voor creativiteit. Onbekend maakt immers onbemind. En dat onbekende lijken we liever ver van ons te houden als het met onze economie minder goed gaat.
Wel tegenstrijdig vind ik het dat - ook in deze tijd - veel managers van hun externe adviseurs nog altijd 'hoogstaande creativiteit' eisen. Er moet 'flink out-of-the-box gedacht worden', krijg ik regelmatig mee in briefings. Bij die aansporing ben ik op mijn hoede. Want hoewel veel opdrachtgevers mij inhuren voor nieuwe en creatieve ideeën, weet ik dat mijn meest creatieve voorstellen toch het eerst sneuvelen. 'Een ontzettend goed idee, maar we zijn er nog niet aan toe', doen mijn opdrachtgevers het af. Het liefst vlucht ik dan even het theater uit...
Creativiteit afwijzen is overigens van alle tijden. In 1913 bracht Igor
Stravinsky voor het eerst zijn nieuwe compositie Le Sacre du Printemps ten
gehore in Parijs. Tot dat moment, waren de meeste muziekstukken voor ballet voorzien
van traditionele muziek. Sierlijk en harmonieus. Maar dit stuk was anders.
Stravinsky had opzettelijk onharmonische notities erin verwerkt en daar moesten
de Parijse oortjes even aan wennen.
Nog voor de
eerste pauze stond de hele zaal op z’n kop en moest de politie fel
protesterende bezoekers tot rust manen. Ontdaan door de reacties van
het publiek, vluchtte Stravinsky het theater uit. De geschiedenis leert dat het zo gek nog niet was wat hij gecomponeerd had. Het was gewoon even wennen. Net zoals het altijd ‘even
wennen’ is wanneer je iets nieuws aan mensen voorlegt. Creatief werk wordt namelijk altijd gekenmerkt door een element van nieuwheid. Creatief werk
wijkt altijd af van de status quo. Het moet zich nog bewijzen. En dat is de onzekere factor waarvoor veel managers momenteel bang zijn. Ze kiezen voor zekerheid en structuur. Maar is daar ooit iemand echt groot(s) van geworden?
Half uurtje creativiteit van Igor Stravinsky
Half uurtje creativiteit van Igor Stravinsky
Reacties