Denk je dat je alles gehad hebt tijdens zo'n jaar, blijkt het dat het altijd nog gekker kan. Hoorde ik gisterochtend op TV de burgemeester van Amsterdam nog vertellen dat het aantal overvallen drastisch gedaald is in 2012, 's middags meldt het landelijke suffertje De Telegraaf dat er in Utrecht een kinderboerderij is overvallen. Een kinderboerderij!
Stel je bent een boef. En je zit zonder geld. Dus denk je: ik moet een overval plegen om aan geld te komen. Vervolgens denk je: waar zal ik dat doen? En dan heb je - sodeju - een déjà vu.
Je denkt aan je gelukkige jeugdjaren toen je, aan de hand van je vader en je moeder, door de plaatselijke kinderboerderij liep. Dat je de grote, grijze hangoor aaide. Dat je samen met je vader het geluid van de kippetjes na-tokkelde. En dat je vader je hoog optilde bij het geitenhok, zodat jij die ene grote geit met die sik beter kon zien.
Dat is het, denk je! De kinderboerderij! Die ga ik overvallen! Jeugdsentiment maakt zich van je meester. Dit wordt veel leuker dan een juwelier overvallen met al die saaie dure juwelen. Veel spannender dan bij een tankstation de medewerkers de stuipen op het lijf jagen. Ik maak er op de kinderboerderij één grote beestenboel van.
En voor je het weet eis je als dertigjarige gestoorde die de weg is kwijtgeraakt gedurende zijn jonge leven, gewapend het geld uit de kassa van de kinderboerderij op. 'Snel! Geld!', roep je. 'En anders schiet ik die cavia aan flarden', schreeuw je als extra dreigement. En dan richt je je loop op Knorretje, het 16-jarige hangbuikzwijntje. Je laat je pistool door. En je kijkt op je stoerst. Maar je durft niet te schieten. Want je bent een enorme klootzak. En eigenlijk ben je gek op dieren.
Reacties