Reclame. Het is mijn vak. Al meer dan 25 jaar oefen ik het uit. Het is een mooi vak. Het creatief 'verpakken' van producten en diensten, zodat doelgroepen het interessant, mooi, lekker, handig, nuttig, smaakvol, exclusief vinden. Dat ze het willen zien. Willen hebben. Willen kopen. Willen gebruiken.
Om een goede reclameman te zijn, moet je een goede verkoper zijn. Een verkoper met een gezonde dosis creativiteit. En om een goede verkoper te zijn, moet je vooral kunnen doseren; je moet weten waar de grens ligt tussen 'aantrekken en afstoten'. En dat laatste... het lijkt alsof er steeds meer reclamemakers (en marketeers) zijn die die grens niet (meer) kennen.
Meer en meer proberen reclamemakers ons reclameboodschappen op elk mogelijk terrein en op alle mogelijke momenten door de strot te douwen. En dikwijls zijn het ook nog slechte reclameboodschappen. Schreeuwende reclame-uitingen die eigenlijk allemaal van een waarschuwing zouden moeten worden voorzien; omdat ze slecht zijn voor onze algehele maatschappelijke gezondheid!
Een maatschappij die overspoeld wordt door reclame-uitingen, wordt onrustig. Verward en onprettig. Rumoerig. Het lijkt of het bombardement op alle fronten - offline en online - intensiever wordt. Zelfs als wij totaal niet openstaan voor reclameboodschappen (omdat we belangrijker zaken aan ons hoofd hebben), blijven reclamemakers maar schreeuwen: 'Hé jij! Luisteren, ja! Kijken! Ik ga je nu iets vertellen dat je móet zien!" Maar de consument wil soms (lees: vaak) helemaal geen confrontatie met ongevraagde reclameboodschappen. Hij wil gewoon met rust gelaten worden. Gewoon zijn tv-programma kunnen kijken zonder gestoord te worden door schreeuwende verkopers tussendoor. Gewoon een nieuwsvideo zien op zijn computer zonder eerst verplicht een commercial te moeten zien. Gewoon zijn boodschappen doen in de supermarkt zonder geconfronteerd te worden met een schreeuwer die aanbiedingen omroept. De consument wil soms (lees: heel vaak) gewoon met rust gelaten worden. En iemand die met rust gelaten wil worden, luistert niet. Kijkt niet. Hij vindt degene die inbreekt in zijn rust mateloos irritant. Hij keert zich af. Tegen jou, tegen je merk, je product of dienst. NU even niet!
Noot 1:
Zodra het eerste billboard verschijnt op de Hilversumse Hei (omdat een slimme wethouders heeft ontdekt dat je daaraan geld kunt verdienen), verlaat ik dit vak en doe ik mijn intrede als lekenbroeder bij de Cisterciënzer monniken...
Noot 2: Ook fijn dat MKB Brandstof heeft besloten (na kritiek van duizenden consumenten), haar schreeuw-radiocommercial met 'Tom de Ridder' niet langer uit te zenden. Zoals in het krantenbericht stond, kwam de reclameboodschap van MKB Brandstof zo vaak voorbij, dat 'luisteraars er gek van werden'. Mijn voorstel is om gelijk het reclamebureau dat hierachter zat, te sluiten en de verantwoordelijken naar een strafkamp in Siberië te deporteren...
Reacties