Op een bepaald moment moet je zelf verder in je leven. Zonder moeder. Zonder de vrouw die je gebaard heeft. Je verzorgd heeft toen je ziek was. Je neus afveegde als je nieste en je haren kamde voordat je naar school ging. Op een dag neem je afscheid van je moeder. Voorgoed of gewoon voor het moment. En dan ga je als man zelf verder. Rug recht. Blik vooruit. 'Ik kan het ook zónder mijn moeder', prent je jezelf in.
Daar stond hij. Onze nieuwe koning Willem-Alexander. Hij stond voorop, samen met koningin Máxima, op De Dam. Voor hem, naast hem, geen moeder. Zij zat thuis. Voor de televisie. Zij keek hoe haar zoon het deed. Zonder haar.
De koning stond er alleen voor. Hij keek anders dan voorgaande jaren. Zelfverzekerder. Hij liep anders dan voorgaande jaren. Koninklijker. Recht op zijn doel af. Hij was er klaar voor. Zonder moeder.
En een prins werd die avond de koning.
Reacties