Doorgaan naar hoofdcontent

Geestelijk Knuffelen (door Carl Schipper)


Geestelijk Knuffelen.
Wanneer doe jij het?


         Het is bewezen dat knuffelen een positieve bijdrage levert aan je gezondheid. Als je iemand een welgemeende omhelzing of arm om de schouder legt, dan maken zowel jouw hersenen als die van de ontvanger de stofjes dopamine en endorfine aan. Deze zogenaamde neurotransmitters doen ons direct beter voelen, nemen pijntjes weg en geven ons humeur een positieve ‘boost’.
Maar ja, in deze tijd waarin we anderhalve meter afstand van elkaar moeten houden, valt er weinig te knuffelen ...

Het is een feit: er wordt over de hele wereld tijdelijk veel minder geknuffeld. Minder omhelst. Minder gekust. Minder armen om schouders gelegd en minder over de bol geaaid. Niet vreemd, want we zijn allemaal op onze hoede voor het virus en lijfelijk contact met personen uit 'een andere bubbel', dat doen we liever niet.

Dat weinige knuffelen is niet alleen jammer voor ons sociaal contact (relaties worden er sterker door), het is bovendien nadelig voor ons algemeen welbevinden en voor de algehele volksgezondheid! Want die lekkere stofjes die in ons brein vrijkomen als we knuffelen, leveren ons heel veel goeds op dat we al een hele tijd moeten missen.

Maar er is een remedie waarmee we iets kunnen goedmaken. Wist je dat je die lekkere stofjes ook op tal van andere manieren kunt vrijmaken in je hersenpan? Het is een kwestie van op een andere manier aandacht geven aan de mensen in je omgeving. Bijvoorbeeld door meer en beter te luisteren naar anderen. Door echt tijd voor hen te nemen. Deze aandacht wordt ook wel 'Kwalitatieve Aanwezigheid' genoemd. Ik noem het Geestelijk Knuffelen!

Geestelijk Knuffelen kan dus ook op anderhalve meter, als je iemand tegenkomt op straat. Maar het kan ook heel goed online, via FaceTime of via videobellen. En zelfs telefonisch, zonder beeld, kun je door belangstelling te tonen (=luisteren) aan twee kanten van de lijn een prachtig dopamine-endorfine-momentje creëren. Probeer het maar: spreek eens iemand aan op straat of bel eens iemand op die je een tijd niet gesproken hebt. Vraag met oprechte interesse hoe het met hem/haar gaat. Toon interesse. Luister. En het gebeurt...

Kijk, zo kan je ook knuffelen. En elke dag is er wel een momentje dat het kan. Op je gezondheid!

Carl Schipper / Formatie Schipper
Creatief- en conceptdenker

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een hapje en een drankje...

Het is een heerlijke zin: wij nodigen u graag uit voor een hapje en een drankje. Hoe dikwijls heb ik die zin gelezen in uitnodigingen van zakelijke relaties? Hoe vaak schreven vrienden hem met zwierig handschrift in hun uitnodiging als er weer iets te vieren viel? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd. Kan het Hollandser? Kan het afgepaster? Uitgekleder? Minimaler? Een feestje, een receptie, een bijeenkomst met altijd weer dat hapje en dat drankje. Zo netjes. Zo keurig. Zo benepen. Je ziet jezelf al bij binnenkomst twee bonnetjes in de hand gedrukt krijgen. Eén voor een hapje. Eén voor een drankje. Maak er een dolle boel van! Als ik de zin nu weer zo lees in een uitnodiging van een chique automerk, houden mijn ogen even halt en mijmer ik. Zouden de Grieken, die het, laten we eerlijk zijn, momenteel niet makkelijk hebben, dat ook schrijven in hun uitnodigingen naar elkaar. "Kom je naar mijn Souvlaki-Party? Voor een hapje en een drankje wordt gezorgd." Ik denk het ni...

Tijd

Als ik 's morgens met de hond loop, zie ik een zwarte auto door de straat rijden. Er zitten twee in het zwartgeklede mannen in. Ik zie het meteen; dat belooft weinig goeds. De auto rijdt zacht. De mannen zijn duidelijk op zoek naar het juiste adres. Voor een huis in de buurt stoppen ze. Ik mompel in mijzelf 'Kees zal toch niet...'. De éne man in het zwart stapt uit en loopt richting voordeur. Als hij met zijn hand naar de voordeurbel reikt, zie ik opeens de man in de auto wenken. De man die buiten staat loopt zonder aangebeld te hebben naar de auto terug. 'Ze hebben gebeld', hoor ik als ik de auto passeer zijn collega zeggen. 'We moeten op nummer 78 zijn'. Als ik voorbij het huis van Kees loop, kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat Kees vandaag enorme mazzel heeft gehad.

Veranderbang.

Hun aantal groeit excessief. Veranderbange consumenten. Mensen die liever niets doen dan dat ze veranderen. Veranderen van provider bijvoorbeeld. Van telecomaanbieder. Van abonnementstype. Van energieleverancier. Want voordat je het weet, heb je gedonder. Sterker: altijd heb je gedonder als je dit soort zaken verandert. Dat is de wet van Murphy. If there's any way they can do it wrong, they will. Een voorbeeld. Je gaat verhuizen en brengt UPC (of welke andere club dan ook) hiervan op tijd op de hoogte. Op de dag van je verhuizing zet je op je nieuwe adres je TV aan en ziet niks anders dan sneeuw. Na een telefoontje van ongeveer 28 minuten (dat je met je mobiel doet omdat je vaste lijn ook nog niet werkt) weet je meer: bij de provider is iets niet goed gegaan. Dat wist je overigens al voordat je het telefoontje deed. UPC weet niets van je verhuizing ('weet u wel zeker dat u het heeft doorgegeven aan ons?'), maar belooft je dat alles zo spoedig mogelijk wordt opgelost. ...