Als creatief communicatie-adviseur kom ik bij veel ondernemers over de vloer. Ook bij winkeliers van diverse pluimage. Kleine en hele grote. Zij vragen mij een kijkje in hun winkel te nemen en vervolgens met nieuwe, creatieve ideeën te komen. Die ideeën kunnen betrekking hebben op van alles en nog wat. Men vraagt mij een spaarsysteem te ontwikkelen bijvoorbeeld. Of een uitverkoopactie. De klankvriendelijkheid van het personeel moet getoetst worden. De sfeer in de winkel(s) of de presentatie van de producten moeten verbeterd. De communicatie (signing) in de winkel(s) geoptimaliseerd. En nog veel meer van dat soort zaken. Voor mij is zo’n winkelanalyse één groot feest. Het is funshoppen in optima forma. Ik kom zoveel wonderlijke zaken tegen!
Neem die viswinkel. Zo groot heb je ‘m nog nooit gezien. En wat een presentatie! Fantastisch. Maar telkens als een medewerkster een zure bom voor een klant uit de bokaal pakt, neemt ze de kleinste. Terwijl elke zure bom 1 euro kost. Waarom pakt ze dan niet altijd de grootste die zij kan vinden (terwijl ze zegt: ‘zo, de grootste is voor u!).
Of neem die gastheer bij dat museum. Hij controleert – keurig in pak - entreebewijzen, scheurt ze door, maar hij kijkt geen enkele bezoeker met een glimlach aan. Sterker nog: hij wenst zijn gasten niet eens een fijn museumbezoek!
En dan die nieuwe bloemisterij waar ik mocht meekijken. Komt er een klant binnen met een bos rozen die zij gisteren gekocht had. Helemaal verlept. Zegt de bloemist: ‘ja mevrouw, het blijft een natuurproduct en ik heb gezegd schuin afsnijden en op lauw water…’.
En als je denkt dat je alles gehad hebt, die autodealer tenslotte. Is meer dan een half uur in gesprek met een potentiële klant (ik luister op afstand mee) en hij laat de klant nota bene afscheid nemen zonder dat hij zijn naam en telefoonnummer heeft gevraagd en genoteerd.
Of neem die gastheer bij dat museum. Hij controleert – keurig in pak - entreebewijzen, scheurt ze door, maar hij kijkt geen enkele bezoeker met een glimlach aan. Sterker nog: hij wenst zijn gasten niet eens een fijn museumbezoek!
En dan die nieuwe bloemisterij waar ik mocht meekijken. Komt er een klant binnen met een bos rozen die zij gisteren gekocht had. Helemaal verlept. Zegt de bloemist: ‘ja mevrouw, het blijft een natuurproduct en ik heb gezegd schuin afsnijden en op lauw water…’.
En als je denkt dat je alles gehad hebt, die autodealer tenslotte. Is meer dan een half uur in gesprek met een potentiële klant (ik luister op afstand mee) en hij laat de klant nota bene afscheid nemen zonder dat hij zijn naam en telefoonnummer heeft gevraagd en genoteerd.
Nee, dan die moderne bakkersketen die mijn advies wilde voor de introductie van een in eigen huis ontwikkelde hartige snack. Toen ik een aantal winkels van hen bezocht, viel mij één ding als eerste op. Alle verkoopmedewerkers zagen er in hun frisse bedrijfsoutfit picobello uit en ze waren allemaal even klantvriendelijk en professioneel. En die nieuwe snack? Ja, die was in zo’n professionele en warme omgeving ook zonder mijn advies wel een succes geworden, vermoed ik…
Carl Schipper is zelfstandig creatief communicatie-adviseur bij Formatie Schipper en helpt bedrijven hun performance nóg beter te maken. www.formatieschipper.nl
Reacties